/Thank u for taking the time to read and consider my thoughts.
HAYATIMA HOŞ GELDİNİZ..Moments in our lives that we want to share with you!
 

4 Nisan 2012 Çarşamba

yaşadıkça-1-


AİLEM..

Ali SÖNMEZ (2012)
Hayatın içinden öylesine çok şeyi paylaşırız ki..Bunlardan kimileri sorumluluğumuz, kimileri zevk ve eğlecelerimiz, hastalıklarımız, neşelerimiz ..Ama eğer bir aile iseniz, sanırım en büyük sorumluluğunuz o aileye karşıdır..Özellikle ebeveyn durumundaysanız bundan kaçmanız da mümkün değil.Bir baba olarak ben, sorumluluklarımı kendi düşüncem doğrultusunda gerçekleştirdiğimi sanıyorum..Bu konuda vijdanım rahat..Ama her insanın kabiliyeti ve olanakları bir yere kadar..Önemli olan bunu sonuna kadar kullanabilmek..İşte benim söylemek istediğim bu..Gücümü aşan hem düşünce olarak, hem maddi olarak çok şey olmuştur.Özellikle çocuklarımı yetiştirirken yetersiz kaldığım çok konu olmuştur..Ama inandığım en önemli şey, onları yetiştirirken bir miras bırakmakta olduğumun farkındaydım..O miras, onların da çocuklarını yetiştirirken aynı düşünceler içinde hareket edecekleri idi..Sağlıklı düşünen evlatlar yetiştirmek, hem aileye hemde topluma yararlı bir iş yapmaktır..Çünkü ulus, bir ülke içinde yaşayan insanları ile bir bütündür..İnsan devrini ve zamanını doldurur gider..Kalıcı olan toplumdur..

Ayşe, ben, Serkan
Çocuklarıma yaklaşımım hep hoşgörü ve empati içinde olmuştur.Benim gibi düşünmelerini onlardan beklemedim..Ben onlar gibi düşünmeye gayret ettim.Bu çok zordur..Zaman zaman sabrınızı aşarsınız.Çünkü en sevdiğiniz varlıklardır.Onların zarar görmesi sizi kahreder.Ama bir şekilde de üstesinden gelmeniz gereken şeyler vardır..Özellikle baba olarak ben bunu çok zorlandığımı söylemek zorundayım..Özlellikle eğitim ''Olmazsa olmazlarımızdan'' olan bir konuydu..İyi bir eğitim almaları için gereken koşulları yaratmak bir babanın en zor görevlerindendir..Emeğin yanı sıra birçok imkanı da birlikte ister..Dersanesi vardır, kitapları vardır ..Bütün bunlar mali imkanla olur..Ama sadece mali imkan da yeter mi? Yetmez..Çocuğun bu konuda istekli ve hazır olması gerekir..Bu da, onların piskolojisini iyi bilmek ve tanımakla olur.Ben çevremde birçok baba tanırım ki, ''Tanıdığını sansa da'' çocuklarını tanımamaktadır..Bir şikayetiniz olduğunda ''Benim oğlum asla yapmaz, veya kızım yapmaz'' gibi yanıtlar alırsınız..Belki bunlardan bazıları evladını kayırmak içindir..Ama bazısı ise, gerçekten çocuğunu tanımadığındandır..Bu gibi olaylar sıkça duyulan ve görülen olaylardır..
Serkan'ın bebekliği, eşim ve ben
Eğer gerçekten çocuğunuzu tanıyorsanız işiniz biraz daha kolaydır..Bunun için en önemli unsur ilgidir..Ne kadar ilgilisiniz.Okul öncesi, okul çağında, ergenlikde, gençlikte..Bu bir iş değil, bir sorumluluk ve hatta zorunluluk..
Benim bir oğlum iki kızım var..Her üçü de ayrı ayrı piskolojiye sahiptir..Müşterekleri azdır.Hangi davranışları onları mutlu eder, hangileri etmez bunu bilirim..Aralarında zaman farkı olması da ayrı bir konu..Aynı şeyleri düşünmeleri olanaksız..Örnegin büyük kızımla, küçük kızım arasında çok farklı düşünceler oluşur..Bana karşı yaklaşımları da farklıdır.Büyük kızım tezcanlı ve çabuk parlar..İnattır..Düşündüklerini ve yapmak istediklerini gerçekleştirmek için çok gayret gösterir..Bu bize göre, anne ve babaya göre yanlış olsa da bunu anlatabilmek çok güçtür..Ama hem bizi hemde onu rahatlatacak bir ortak yol hep bulmuşuzdur..Bizim kayğımız ve endişemiz, ona güvenmemekle ilgili değildir..Çok sevdiğimiz için zarar görmesinden duyduğumuz endişedir..Bu da her ailede, sorumlu her anne ve babanın duyduğu histir..

Küçük kızım Aslı ve ben (2009)
Sınav heyecanı, ''Yapamam'' korkusu, başarılı olamamaktan korkulan durumlar, en ağır konulardır..Burada anneye ve babaya çok büyük iş düşmektedir..Her şeyi önceden planlayıp uygulamak ve uzun uzun onların korkularını dinlemek gerekir..Nasihat verir gibi değil, örnekler göstererek, konuyu abartmadan ve hafife de almadan irdelemek gerekir..Empati yaparak çözüm aramak gerekir..Ben ve eşim hep öyle yapmaya gayret ettik..Özellikle küçük kızımda bu sınav stresi çok yoğundu..Sadece birazını azaltabildik..Üniversite sınavında görevli öğretmenin topuk sesleri dahi onu rahatsız etmişti..Bu nedenle bildiği bazı soruları yapamadığını söyledi..Buna rağmen başarılı oldu ve üniversiteye başladı..
Ayşe ve Ben

Oğlum ve diğer büyük kızım bunu çok yoğun yaşamadılar.Sınav öncesi özellikle piskologların uyarılarını mutlaka dinlemek ve önerileri uygulamak genel olarak yararlı olabilir..Ama bununla bitemez tabi..Bence en iyi yardımcı anne ve babadır..Çocukların üzerindeki baskıyı en aza indirecek bunlardır..Büyük başarı ve umutlar beklemek ve bunu vurgulamak başarızlığın nedenlerinden biridir..''Canın sağolsun, dünyanın sonu değil elbet'' gibi düşünmek ve bunu uyğulamak gerekir..

Ben, oğlum ve eşim (2011) Aralık
Oğlum büyük olduğu için bizim en büyük yardımcımız olmuştur..Bütün bu konularda yoğun uğraşılar vermiştir..Çünkü o gerçekten bilinçli ve hoşgörlü bir gençtir..
Oğlum Tarih fakültesini ve özellikle istediği için seçmişdir..Sorunsuz ve başarılı bir fakülte dönemi olmuş ve mezun olmuştur..Şimdi mastır  yapmakta..Kızım yine çok istedeigi  Makine Mühendisliğini bitirmiş, çalışmaktadır..



A.GÜNLÜK
Kızlarım büyüdü..Onlarla eskisi gibi uyumlu olamıyorum.''Baba'' olmanın verdiği endişeyle fazla titiz davranıyorum.''Sanki artık sözüm geçmiyor'' gibi bir hisse kapılıyorum..Oysa onların yani her ikisininde beni çok sevdiğini biliyorum.Ancak o yaşın verdiği coşku ve heyecan beni aşıyor.Anneleri ile daha çok tartışıyorlar.Ben tartışma zemini yaratmamaya gayret ediyorum.Makine mühendisi olan büyük kızım, artık hayatın içine olgun, kültürlü biri olarak girdiğini düşünüyor.Diğer küçük kızımsa onu emsal göstererek haklı itirazlarda bulunuyor.Büyük kızım aktivite ve etkinlere gereğinden fazla katılıyor.Ben bu etkinliklerin birçoğunu zaman içinde tehlikeli ve gereksiz ve hatta geleceklerini etkilemesinden endişe ediyorum.Panellerde konuşmacı olarak katılıyor.Bunların bazıları mesleki ama, bazıları sosyal içerikli etkinlikler..Örneğin Atatürkçü, laik,çağdaş, ilerici gibi fikirlerin buluştuğu yürüyüşler, katılımlar 2012 Türkiye'sinin ruhuna uygun olmadığını
düşünüyorum..Elbette ben de aynı düşüncelere fikren katılıyorum.Ama bugünkü yönetimi göz önünde bulundurursak, bunlara hiç de iyi bakmadıklarını görmek mümkün..Bütün bunlara rağmen duyarlı olmaları hoşuma gidiyor.Ama bunu açık edemiyor ve söyleyemiyorum..Onları geleceği açısından desteklemiyorum.

Büyük kızım Türkiye'deki değişik illerdeki bazı eylemlere fiilen katılıyor..Bunlar masum ve demokrasi adına yapılan eylemler.''Yasak'' değil..Ama endişem, bunu kötü amaçla kullanan kişilerin, araya katılması veya ne bileyim bomba v.s. gibi eylem yapan teröristlerin tuzağına düşmesi, yaralanması gibi endişeler beni hep tedirgin eder..Aksi halde her iki kızıma da güvenim tam..Türkiye'de siyasi etkinlikler hep sorun olmuştur.Öğrenci olaylarında gözaltına alınanların masum ve Türkiye lehine düşündüklerini, ama bunu gençliğin verdiği delikanlı davranışlarla gösterdikleri için tutuklanmaktadırlar..Çevreye verdikleri zararın farkında bile değillerdir.

Küçük kızım ne kadar özenti ile ve konumu yani üniversite öğrencisi olmanın verdiği sorumluluk onu da ilerde
aynı şeyleri yapacağını varsayıyorum.Çünkü o daha siyasi bir bölümde ''Kamu Yönetimi'' okumakta..Kendine güven duydukça başkalaşacaktır..

Oğluma çok güveniyorum.Benim diyalog kuramadığım birçok yerde o devreye giriyor.Özellikle anlatım sakinliği ve hoşgörü ile yaklaşması, benden çok daha fazla etkili oluyor.Ona fazladan iş yüklemek istemiyorum..Ama o kendiliğinden bu davranışları uyguluyor..Benimle de, annesi ile de hiç bir durumda tartışmaya girmiyor.Bazı konularda ikna odası gibi.Üniversitede mastır yapıyor.Bu arada İngilizce, Osmanlıca, Arapça gibi gibi ağır konulara çalışıyor..Hiç zamanı yok..Buna da üzülüyorum..

Serkan Sönmez 2012
Hayat onu çabuk olgunlaştırdı..Bir takım resmi okullara girdi, sınavlarda başarılı olmasına rağmen istedigni bulamadı..Bazı sorunlar araya girdi..Sıkıntılı zamanlar yaşadı..Sanırım hayatı daha iyi algılamasına yaradı bütün bunlar..Ne var ki kariyer için daha uzun bir yol var önünde..Zaman çabuk geçiyor..Bu arada yaşlanıyoruz..Onun bir yuva kurması ve hayata atılması bizi mutlu edecek.Sanırım bu da Türk olarak genlerimizde var..Ben iyi bir aile reisi olacağından ve uyumlu bir aile yapısı kuracağından çok umutluyum..İnşallah o günleri de görmek nasip olur..


Zaman geçtikçe bazı sorunlar büyüdüğü gibi, aynı zamanda yapacağınız işler de çoğalıyor..Hiç bitmeyecek gibi..Bazen eşimle yalnız kalmayı özlüyoruz..Gelecek hakkında hayaller kuruyoruz.''Herkes evini düzeninini kursun, biz de yalnız kalalım ziyanı yok'' gibi düşüncelerin gölgesinde umutlar geliştiriyoruz..''Biz bize'' yeterli olacağımızı düşünüyoruz..Aslında birazcık karamsar veya gerçekçi düşündüğümüzde, zamanın aslında bir hayli geç olduğunu anlasak da, bir birimize itiraf etmekten çekiniyoruz.Belki de hayallerin büyüsünü bozmak istemediğimiz dendir..Artık eskisi gibi sağlıklı bünyelere sahip değiliz.Zaman zaman ilaç alıyor, ağrılardan, sızılardan şikayet ediyoruz.Bu, her yıl biraz da barizleşiyor.Özellikle ben, son hastalığımdan sonra, bir hayli güç kaybettim..Beden olarak, piskolojik olarak..Bunun yanı sara ailem (Annem ve kardeşlerim) yaprak dökümü yaşıyor..Çok sevdiğim kardeşlerimden ikisini kaybettim..Hala onların acısı içimi yakıyor..Çocukluklarından son gördüğüm zamana kadar olan anılar gözlerimin önünde..Bir daha yaşanmayacak o kadar çok şey kalmış ki..Keşke dolu dolu yaşayabilseydik geçen zamanları..İsteyip de kaynaşamadığımız, paylaşamadığımız ne çok şey varmış meğer..Hiç bitmez sandığımız ömür, meğer ne kadar kısaymış..Hasretimiz dilimizin ucunda öylece kalmış..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder